Het is zijn uitvalsbasis en jarenlange eigen plek om naar terug te keren. Dave is een autoriteit op het gebied van nanotechnologie en reisde vanuit zijn standplaats voor de Universiteit Twente beroepshalve de hele wereld over.

‍

Top 5
Behalve de KLM huisjes staan tussen de boeken een flink aantal onderscheidingen en trofeeën, waaronder De Zilveren Haring, die Dave kreeg voor zijn verdiensten voor Twente. Niet direct uitgereikt in relatie tot zijn vakgebied, maar wel een belangrijke prijs voor hem omdat deze zijn verbondenheid met onze regio onderstreept.

De bevestiging van de waardering voor het promoten van zijn thuisbasis en zijn vermogen om te netwerken en mensen met elkaar te verbinden, ook vanuit en vóór Twente. Professor Dr. Ing. D.H.A. Blank was wetenschappelijk directeur van Nano instituut Mesa+ aan de UT, dat mede door zijn bijdrage tot de mondiale top 5 op zijn vakgebied kan worden gerekend. Hij is tevens universiteitshoogleraar, een speciale eretitel. Inmiddels is hij, zoals dat mooi heet, met emeritaat. Maar het betekent absoluut niet dat hij alles uit handen heeft laten vallen. Hij heeft het nog steeds enorm druk, adviseert onder andere het college van bestuur van Saxion, is betrokken bij een aantal spin off bedrijven en zit in Oost NL Investerings­commissie.

Het is een merkwaardig fenomeen dat mensen, die een razend druk bestaan leiden, veel meer tijd lijken te hebben dan anderen. Dave is daar een voorbeeld van, er is altijd ruimte voor iets erbij of om plaats te nemen in de organisatie van vaak culturele evenementen. En hij kookt graag en niet onverdienstelijk voor zijn vrienden.

‍

Bistro Het Spotje
Hoewel hij in 1953 in Amsterdam is geboren, verhuisde Dave als dertienjarige met het gezin naar Enschede. Het zag er aanvankelijk niet naar uit dat hij een uitzonderijk talent was. Hij is begonnen op de LTS, waar onder zijn leraren iemand toch zijn potentieel moet hebben herkend. Dave was een doorzetter, van de LTS ging hij naar de MTS en vervolgens naar de HTS om daarna door te stromen naar de universiteit, promotie. “Dat verhaal is inmiddels wel bekend,” zegt hij. “Misschien ben ik anders begonnen dan anderen, maar het heeft me nooit tegengehouden.

Ik heb altijd veel dingen tegelijk gekund, ik zat op de MTS al in de leerlingenraad en op de HTS draaide ik naast mijn studie de mobiele discotheek, was ik dj. Op de universiteit volleybalde ik en was voorzitter van volleybalclub Harambee. Ik was ook betrokken bij de Student Union en bij Arago, de studievereniging voor Technische Natuurkunde. Ik ben nog steeds erelid van deze verenigingen. En ik werkte in die tijd bij bistro Het Spotje, dat bij de schouwburg hoorde, waar iedereen indertijd naar toe ging en dat o.a. bekend was van de knoflooksaus. Ik heb genoten van alles wat Enschede te bieden heeft.”

‍

Manchet
Inmiddels heeft hij er een winkel bij, Manchet, een speciaalzaak voor hoeden en petten met bijbehorende accessoires, zoals manchetknopen, leren tassen, zijden sjaals, mooie pennen, handschoenen en stropdassen. Dat doet hij samen met Artak Arevshatyan, die de meeste winkeluren maakt. Ook omdat Dave tijdelijk wat minder mobiel is door een voetoperatie. Maar ondanks dat loopt hij alweer monter rond. “Het was rond mijn emeritaat zo’n vijf jaar geleden,” vertelt hij. “We waren in Den Haag. Daar was ik regelmatig als adviseur op het gebied van wetenschap, technologie en innovatie voor de regering en de Tweede Kamer. Tijdens zo’n bezoek aan Den Haag kwamen we toevallig in een klein winkeltje House of Hats. Dat was zo leuk, dat we dachten: ‘Dat moeten we ook in Enschede hebben.’ Er kwam toevallig een pand vrij in de Haverstraatpassage. Het had de sfeer die wij voor ogen hadden en zo is het balletje gaan rollen.

We hebben de winkel persoonlijk gemaakt met kunst uit galerie Alafran van mijn broer Hugo in Diepenheim en we zijn gewoon begonnen. Natuurlijk hebben we ons verdiept in de hoeden en de petten, zijn beurzen afgelopen en hebben ons laten adviseren. We gingen goed van start, maar na een half jaar kwam corona. Alles ging dicht en wij kregen geen steun omdat we nog geen verkoopcijfers konden overhandigen.”

‍

Divers publiek
“Dat was vervelend maar het gaf ons wel de gelegenheid om ons nog meer te verdiepen in het concept. Een webshop beginnen hebben we niet doorgezet, want hoeden en petten moet je persoonlijk passen en het plezier van een winkel zit hem juist het persoonlijke aspect, de interactie met je klanten. Ons publiek is ongelooflijk divers, van flatcaps voor de jeugd tot en met mensen die een hoed of een pet nodig hebben voor bescherming tegen UV-straling en jonge mensen die voor het hippe merk Kangol uit de hiphop komen. We hebben hele mooie zonnehoeden voor zowel mannen als vrouwen en petjes voor kinderen.

We zitten met onze winkel midden tussen de eigen ondernemers met een bonte variëteit aan diverse winkeltjes, geen ketens. Die maken een stad juist leuk en dat is volgens mij de toekomst. We zijn alleen op maandag gesloten en naast m’n advieswerk voor commissies sta ik vooral in het weekend zoveel mogelijk in de winkel.

Ik vloog altijd de wereld over, dat doe ik eigenlijk nog steeds, maar dat is wel minder geworden. Ook door corona hebben we geleerd om via Zoom te vergaderen. Wat Enschede betreft is het belangrijk om naast het werk een goed aanbod te hebben op gebied van cultuur, sport en gezelligheid. Behalve de grote cultuurinstellingen zijn er pareltjes in de stad, zoals galerie Beeld en Aambeeld en fotogalerie Objektief. Maar ook een initiatief als Sheltersuits komt hier vandaan, bedacht door een creatieve Enschedese jongen.”

‍

Bridges
“Kunst is altijd een inspiratiebron geweest voor mij, ik was daarom graag en nauw betrokken bij o.a. Kunst in het Volkspark, Qua Art Qua Science, het Science café in Concordia en Memphis Heart & Soul. Allemaal inspirerende projecten om mensen hiernaartoe te halen, studenten en promovendi zich hier thuis te laten voelen. En ik ben trots op het internationale Bridges Congres, dat hier plaatsvond in 2013.” Daarbij draaide het om de verbindingen tussen kunst en mathematiek.

Grote internationale namen kwamen naar Enschede, zoals Nobelprijswinnaar en collega op het gebied van Nanotechnologie Harold Kroto. Martha Haveman, de enige jaren geleden overleden galeriehoudster van Beeld en Aambeeld was, samen met de Hengelose kunstenaar Rinus Roelofs, de grote aanjager. Rinus is inmiddels wereldberoemd als kunstenaar en wiskundige inéén. “Ik heb het allemaal met veel plezier gedaan,” zegt Dave. “Het leven is niet echt veel rustiger geworden en dat wil ik ook niet. Ik laat ook wel los hoor, maar ik ben nog steeds betrokken bij de UT, Saxion en initiatieven in Twente.”  

‍