Er loopt een dame van de supermarkt rond die helpt en tegelijkertijd kijkt of je wel alles uit je mand scant. Als er af en toe wat gepikt wordt, weegt dat niet op tegen al die salarissen, leer mij de dames en heren van Albert Heijn kennen of Van Eerd van Jumbo bij wie het geld thuisletterlijk tegen de muren was opgestapeld. Zwart geld neem ik aan… De bladmanager van dit blad moppert terecht als ik weer eens tegen de deadline aan werk dat de kwaliteit van computers die zelf een verhaal kunnen schrijven, sterk toeneemt…. Onderwerpen bedenken op basis van het nieuws, mensen interviewen, gesprekken uitwerken, dat kan mijn laptop nog niet, grijns ik dan.

 Ik ben (overigens) erg onder de indruk van computers. Maar het werk van bijvoorbeeld schoorsteenvegers en tuiniers (om er twee te noemen),zal toch blijven vermoed ik. Ik ben zo arrogant te denken dat mijn werk niet door een computer kan worden gedaan. Hoewel, als ik de verhalen in deze uitgave van Twentevisie lees (dat in het teken staat van innovatie), besef ik hoeveelondernemers dagelijks bezig zijn hoe ze beter, goedkoper en minder vervuilend kunnen werken. Dat is niet van vandaag of gisteren. Als je kijkt hoe de maatschappij er aan het begin van vorige eeuw uitzag, in vergelijking met de jaren na de oorlog en dan weer in vergelijking met nu. Nee, ik durf niet meer te zeggen dat computers mijn werk niet zouden kunnen overnemen….

‍